Pneumokoki cz.3

Populacyjne skutki szczepień

Garść danych: 

Analiza przeprowadzona przez CDC wykazuje nieznaczne zmniejszenie zapadalności na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z 1,9 w 1998 roku do 1,5/100 000 w 2003 roku. Równocześnie odnotowano znaczący wzrost częstości zapaleń płuc powikłanych ropniakami opłucnej u dzieci do ukończenia 5. roku życia: z 3,6/100 000 do 15,1/100 000, wywołanych przez niezawarte w PCV7 serotypy pneumokoków.[11]

U wszystkich pacjentów odsetek zapalenia opon wywołanych przez zawarte w PCV7 serotypy pneumokoków zmniejszył się o 73,3%. (…) Zaobserwowano jednak zwiększenie o 60,5% częstości zapaleń opon wywołanych przez serotypy niezawarte w szczepionce. Badania Rückingera i wsp. wykazały też, że zapalenie opon wywołane przez serotyp 7F (niezawarty w szczepionce) cechują się największą śmiertelnością oraz częstością trwałych powikłań pochorobowych.[12]

Badania przeprowadzone przez Munoz-Almagro i wsp. w Katalonii wykazały dużą skuteczność szczepionki w zapobieganiu zakażeniom wywołanym przez serotypy szczepionkowe, ale z jednoczesnym zwiększeniem częstości zakażeń wywołanych przez serotypy niezawarte w szczepionce, a mianowicie 1, 5, 6. Wykazano także już wcześniej obserwowany związek pomiędzy zakażeniem serotypem 5, a występowaniem powikłań zapalenia płuc w postaci ropniaka opłucnej.[13]

Podobne obserwacje poczyniono w Stanach Zjednoczonych, ale dotyczyły one innych serotypów: 19A i 3. Wykazano zmniejszenie liczby przypadków pneumokokowych ropniaków opłucnej 66% do 27%, ale równoczesny wzrost liczby ropniaków wywołanych gronkowcem złocistym (zwiększenie z 18% do 60%), oraz serotypami pneumokoka niezawartymi w szczepionce PCV7 (zwiększenie z 63% do 83%).[14]

Jak wskazuje porównanie danych statystycznych, masowe użycie PCV7 i PCV13 nie obniżyło w sposób szczególny globalnej liczby zachorowań, lecz doprowadziło wyłącznie do dalszego zaburzenia równowagi „ekosystemu”.

Jedne szczepy pneumokoków zastąpiły inne, osłabieniu uległa też najwyraźniej naturalna funkcja pneumokoków, polegająca na hamowaniu gronkowca, przez co wzrosło ryzyko chorób wywołanych tą bakterią. Szczepy zastępujące te, które zdołaliśmy osłabić, są z reguły wyposażone w kolejne nowe mechanizmy przetrwania i tym samym coraz bardziej odporne na antybiotyki. Jedynym ratunkiem wydaje się kolejna pozycja w kalendarzu szczepień – i tak błędne koło się zamyka.

A oto próbka zadziwiającej niezdolności do logicznego myślenia (cytat pochodzi z Wikipedii): „WHO zaleca szczepić dzieci, ponieważ walka z pneumokokami jest bardzo ciężka i cały czas powstają nowe szczepy, które stają się coraz bardziej odporne na antybiotyki.”

„Wpływ masowych szczepień na całokształt »ekosystemu« bakterii i negatywne skutki eliminacji kolejnych typów bakterii, które bezobjawowo kolonizują ludzkie organizmy, nie jest przedmiotem naukowych badań i efekt końcowy takich działań nie jest znany”.

http://szczepieniapneumoihib.wordpress.com/

Szczepionki – groźni wrogowie czy sprzymierzeńcy

Co wchodzi w skład szczepionki?

W skład szczepionki 13-walentnej wchodzą m.in.:

  • polisacharydy 13 szczepów pneumokoków
  • białko nośnikowe CRM 197 (zmutowana toksyna błonicza, inhibitor syntezy białek indukujący toksyczność tkankową)
  • fosforan glinu (aluminium)
  • kwas bursztynowy (stosowany w przemyśle spożywczym jako wzmacniacz smaku, E363)
  • polisorbat 80 (nazwa handlowa monooleinianu polioksyetylenosorbitolu E433. Emulgator wprowadzony do organizmu może wywołać ciężkie reakcje alergiczne, z anafilaksją włącznie).

 

W skład szczepionki 10-walentnej wchodzą m.in.:

  • polisacharydy 10-ciu szczepów pneumokoka
  • fosforan glinu (aluminium)
  •  białko pochodzące z bezotoczkowych szczepów Haemophilus influenzae
  • zmutowana toksyna tężcowa
  •  zmutowana toksyna błonicza

 

Jakie mogą być powikłania i jak często występują?

Prevenar 13 (taka sama częstość poszczególnych powikłań co po Prevenar 7)

Działania niepożądanie (z ulotki)

link: http://www.ema.europa.eu/docs/pl_PL/document_library/EPAR_-_Product_Information/human/001104/WC500057247.pdf

  •  gorączka powyżej 39 st. C. (1/10 wstrzyknięć)
  • senność, niespokojny sen, bezsenność, płacz
  • utrata apetytu
  • wymioty, biegunka (1/100)
  • zaczerwienienie, obrzęk, stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia
  • drgawki gorączkowe i mózgowe
  • zapaść sercowo-naczyniowa lub wstrząs anafilaktyczny (oba powikłania śmiertelne) (1/1000)
  • obrzęk naczynioruchowy: warg, twarzy, gardła utrudniający oddychanie
  • reakcje alergiczne, pokrzywka, (nadwrażliwość): obrzęk twarzy, warg, trudności z oddychaniem
  • powiększenie lokalnych węzłów chłonnych
  • rumień wielopostaciowy (choroba ogólna dotycząca skóra i stawów – śmiertelność do 35%)
  • u wcześniaków bezdechy
  • u dorosłych dodatkowo: bóle stawów.

Rząd Holandii zabronił stosowania Prevenaru po śmierci 3 niemowląt po tej szczepionce.[15] Japonia też wstrzymała stosowanie szczepionki Prevenar po zgonach niemowląt.[16]

Portugalski Instytut Leków i Produktów Zdrowotnych Infarmed prewencyjne zawiesił w trybie pilnym użycie serii dwóch rodzajów szczepionek (przeciw rotawirusom i przeciw pneumokokom), wykorzystywanych także w Polsce, po śmierci sześciomiesięcznego niemowlęcia.[17]

Z bazy danych VAERS wynika, że szczepionki typu: DTP (błonica-tężec-krztusiec), przeciw bakterii Haemophilus influenzae oraz przeciw pneumokokom spowodowały najwięcej zgonów i ciężkich powikłań poszczepiennych niemowląt.[18] VAERS odnotowało jednakowo ciężkie powikłania po PCV13 i PCV 7.

Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS): ogólnodostępna, sponsorowana przez FDA i CDC baza danych dotyczących chorób i zgonów, będących następstwem szczepień. Niestety, za odczyny poszczepienne uważa się tylko zdarzenia, do których doszło w ciągu 14 dni po szczepieniu i tylko 14 dni prowadzi się obserwacje podczas badań. Biorąc pod uwagę choćby tylko okres wylęgania chorób, poważna choroba może być odnotowana jedynie jako wzrost gorączki czy utrata apetytu. Nie prowadzi się statystyki dzieci, które po szczepieniu cofnęły się w rozwoju, zapadły na chorobę z autoagresji czy też inny stan przewlekły.

Czytaj dalej: Pneumokoki cz.4

 

 

[11] Munoz-Almagro C., Jordan I., Gene A. i wsp.: Emergence of invasive pneumococcal disease caused by nonvaccine serotypes in the era of 7-valent conjugate vaccine. Clin. Infect. Dis., 2008; 46: 174-182

[12] 4. Rückinger S., von Kries R., Siedler A., van der Linden M.: Association of serotype of Streptococcus pneumoniae with risk of severe and fatal outcome. Pediatr. Infect. Dis. J., 2009; 28: 118-122

[13] Munoz-Almagro C., Jordan I., Gene A. i wsp.: Emergence of invasive pneumococcal disease caused by nonvaccine serotypes in the era of 7-valent conjugate vaccine. Clin. Infect. Dis., 2008; 46: 174-182

[14] 7. Schultz K.D., Fan L.L., Pinsky J. i wsp.: The changing face of pleural empyemas in children: epidemiology and management. Pediatrics, 2004; 113: 1735-1740

[15] http://blog.progressivehealth.com/dutch_ban_pfizer_vaccine_after_infants_death.html

[16] http://www.newsinferno.com/pharmaceuticals/use-of-prevnar-acthib-vaccines-halted-in-japan-after-child-deaths/

[17] http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/570853,Szczepionki-dla-dzieci-wycofane-w-trybie-pilnym

[18] http://znakiczasu.pl/wywiad/157-szczepionki-ukrywane-fakty